ဆန္ဒလွန်ကျူး ရမ္မက်မူးမူး အပိုင်း(၄)
အဲဒီနေ့က ကိုမျိုးက ရန်ကုန်မြို့ထဲဖက်ကို သွားနေတယ်။ ညနေဖက်မှ ပြန်ရောက်မယ် ။ ကိုမျိုးက မဂ္ဂဇင်းတွေမှာ ဝထ္တုတွေ ရေးတယ် ။ သူအသစ်ရေးထားတဲ့ စာမူတွေကို မဂ္ဂဇင်းတိုက်တွေကို သွားပို့တာ ။ စာမူခတွေ ရရင် သူ့
ရေးဖေါ် စာရေးဆရာတွေနဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်တတ်တာမို့ ညနေဖက်မှ သူပြန်ရောက်မယ် လို့ ကိုချုပ်နဲ့ ရှိုင်း
ကို ပြောသွားတယ် ။ တနည်းအားဖြင့်လည်း ကိုချုပ်နဲ့ ရှိုင်းကို ရှောင်ပေးတာပေါ့လေ ။
အဲဒီနေ့က မနက်ထဲက ရန်ကုန်မြစ်ရေက လှိုင်းထနေတယ် ။ သမ္ဘာန်စီးရတာ ရှိုင်း တော်တော် လန့်တယ် ။
ရှိုင်းတို့ ရောက်သွားတော့ ကိုမျိုးက ပဲပြုတ်နဲ့ ထမင်းကြော်နေတယ် ။ ထမင်းကြော်က ဆနွင်းဝါဝါလေးနဲ့ အနံ့လေးသင်းပြီး စားချင်စရာမို့ ကိုချုပ်နဲ့ ရှိုင်း ရွိုင်ရယ်တီးမစ်ထုပ်တွေ ဖော်ပြီး ကိုမျိုးထမင်းကြော် စားကြတယ် ။
ကိုမျိုးက စကားနည်းတယ် . .။စေတနာတော့ တအားကောင်းတယ် ။ သူနုတ်ဆက်ပြီး ခြံလေးထဲက ထွက်သွားပြီး
လို့ မကြာခင်မှာဘဲ ကိုချုပ်က ရှိုင်းကို ဖက်တယ် ။ နမ်းတယ် ။ အဲဒီအချိန်မှာ မနက်အစောကြီးထဲက ရွာချင်လို့အုံ့မှိုင်းမဲမှောင်နေတဲ့ မိုးက တဝေါဝေါနဲ့ ရွာချတော့တာဘဲ ။ လေကလည်း တဝီးဝီးနဲ့ တိုက်နေတယ် ။
ကိုချုပ်က စောင်တထည်ကို ယူလာပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ရှိုင်းကို လှမ်းပေးတယ် ။ တဲလေးထဲမှာ မှောင်
နေတယ် ။ မိုးမှုန်လေးတွေက တဖွားဖွားနဲ့ ။ လေကလည်း တိုက်နေတယ် ။ တအား အေးလာတယ် ။ ကိုချုပ် ရှိုင်းအနားကို လာကပ်ထိုင်လိုက်တော့ ရှိုင်းက သူ့ကို ဖက်လိုက်တယ် ။ စောင်ကို နှစ်ယောက် အတူတူ ခြုံလိုက်တယ် ။ ကိုချုပ်က ရှိုင်းကို ပြန်ဖက်တယ် ။ နမ်းမိကြတယ် ။ နှုတ်ခမ်းချင်း ငုံဟတ်ကြ အငမ်းမရ စုတ်မိကြတယ် ။
သွေးသားတွေ တအား ဆူဝေလာကြတယ် ။ အနမ်းတွေ ကြမ်းလာတယ် ။ ရမက်ပြင်းလာတယ် ။ တယောက်နဲ့တယောက် ပွတ်သပ်တာတွေ ကြမ်းလာတယ် ။ အသားမာတက်နေတဲ့ ကိုချုပ်ရဲ့
လက်ချောင်းထိပ်တွေက ရှိုင်း ရင်သားနုနုလေးတွေကို ထိပွတ်တဲ့အခါ ရှိုင်း တကိုယ်လုံး တုန်တုန်သွားရတယ် ။ ရှိုင်းရဲ့ အဝတ်တွေကို ကိုချုပ်က ချွတ်ဖို့ ကြိုးစားလာတော့ ရှိုင်း သူ့ကို ကူညီပြီး အဝတ်တွေကို ဖယ်ခွာ ချွတ်ပေးမိတယ် ။
မြစ်ကမ်းဘေးက တဲလေးထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ရှိုင်းနဲ့ ကိုချုပ်တို့ စောင်ပါးလေးအတူတူ ခြုံထားတဲ့အထဲ အဝတ်တွေ အကုန် ချွတ်ပြီးကြလို့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားကြတဲ့အချိန် မိုးကြိုးတချက် ဒိုင်းကနဲ ပစ်ချလိုက်တဲ့ အသံ ကြားလိုက်ရတယ် ။
“ အမလေး...ကိုချုုပ်....”
“ ချစ်.....မကြောက်နဲ့....”
ကိုချုပ်က ရှိုင်းရဲ့ ရင်စိုင်တဖက်ကို နမ်းလိုက် စို့လိုက် လုပ်နေရာကနေ ခဏ ရပ်လိုက်တယ် ။ မော့ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ် ။
ကိုချုပ်က ရှိုင်းရဲ့ ရင်စိုင်နှစ်မွှာကို တဖက်ပြီး တဖက် စို့ပေးတယ် ။ ရှိုင်း နို့စို့ခံရတာကို ကြိုက်တယ် ။ အောက်က ပစ္စည်း တအား ယားတက်လာပြီး ခံချင်စိတ်တွေ တအားပေါ်မိတယ် ။ ရှိုင်းက ယောကျ်ား
အတွေ့အကြုံ လက်တွေ့သာ မရှိဘူးတာ ။ အပြာရုပ်ရှင်တွေ အပြာစာအုပ်တွေ ကြည့်ဖူး ဖတ်ဖူးနေခဲ့တာ တော်တော် ဆားဗစ်စ်ရင့်နေပြီလေ ။ ယောကျ်ား အတန်ချောင်းကို ကိုယ့်ဟာထဲ ထည့်တာကိုစိတ်ကူးယဉ်ဘူးနေခဲ့ဘူးတာကြောင့် စိတ်ထလာချိန်မှာ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါနဲ့ ထိုးဆောင့်တာတွေကို ခံချင်စိတ်တွေ များရတာပေါ့ ။
ကိုချုုပ်က နို့နှစ်လုံးကို အားရပါးရ စိတ်တိုင်းကျ စို့လိုက် နမ်းလိုက် ယက်လိုက် လုပ်ပြီးတော့ ရှိုင်းရဲ့ ပေါင်ကြားကို စနမ်းတယ် ။ ပထမဆုံး ကိုချုပ်ရဲ့ နှာခေါင်းချွန်ချွန်က ရှိုင်း အကွဲကြောင်းကို လာနမ်းတယ် ။
သူ့နှာခေါင်းထိပ်က ရှိုင်းရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုရော အစိလေးကိုရော ထိမိကုန်တယ် ။
ရှိုင်းလည်း အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကြောင့် ကိုချ ုပ်ကို အားနာမိပေမယ့် သူက ရှိုင်း ပြောတာကို ဂရုမစိုက်ဘူး ။ ရှိုင်း ရုန်းဖယ်လို့လည်း မရဘူး ။သူ့လက်တွေနဲ့ တအားချုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ နို့တွေကို အားရပါးရ စို့တုံးကလိုဘဲ ရှိုင်း အဖုတ်ကိုလည်း စိတ်ကြိုက် နမ်းတော့တာဘဲ ။ ရှိုင်းလည်း မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်ပြီး သူနမ်းသမျှကို ခံနေလိုက်မိတဲ့အချိန် သူ့လျာကြီးက ရှိုင်း အဖုတ်ကြောင်းတလျေျာက်ကို စပြီး ယက်လာတယ် ။ အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်ကော်ပြီး စယက်လိုက်တော့ ရှိုင်း အားအိုးအိုး လို့ အော်ညည်းရင်း ခါးလေးကော့သွားရတယ် ။ သူစယက်ပြီ ။
ရှိုင်းရဲ့ အဖုတ် အသားနုနုလေးတွေ အတွက် သူ့လျာကြီးက သိပ်ကို ကြမ်းနေသလိုဘဲ ။
သူယက်တင်လိုက်တဲ့ အကြိမ်တိုင်း ရှိုင်း တအားတုန်လှုပ် ရမ်းခါနေရတယ် ။ ကိုချုပ်က ရှိုင်းအကွဲကြောင်းကနေ ပြည့်လျံပြီး စီးကျလာတဲ့ အရည်စီးကြောင်းကိုလည်း သူ့လျာနဲ့ သိမ်းယက်လိုက်ပြီး
မြိန်ရည်ယှက်ရည် မြိုချပစ်လိုက်တာ ။
အပြင်မှာက မိုးတွေ သဲနေတုံးဘဲ ။
ကိုချုပ်ရဲ့ လျာပြားကြီးက ရှိုင်း အကွဲကြောင်းကို ဖိဖိယက်နေတာတွေက ကျင်တုန်နေအောင် ထိလွန်းနေလို့ ကိုချုပ်ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လိန်ကျစ်ထားရင်း “အား....အား.....အားရှီး.....အိုး...
အင်း...ဟား..” ဆိုပြီး အသံစုံ ညည်းတွား နေမိရတယ် ။ သူ့လျာထိပ်က ရှိုင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေရဲ့ ကြားထဲကို အတင်းကြီး တိုးဝင်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ် ။ အစိကိုတော့ ထိတာမှ တချိန်လုံး ။
ကိုချုပ်ရဲ့ လက်တဖက်က ရှိုင်းရဲ့ ရင်သားထွားထွားတဖက်ကို တအား ဆုပ်ညှစ်ထားတယ် ။
“ တော်ပြီ ကိုချုပ် ...မလုပ်နဲ့တော့...” လို့ ရှိုင်း သူ့ကို တားလိုက်တယ် ။ ကိုချုပ်က ရှိုင်းရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံကြားကနေ မျက်နှာခွာလိုက်ပြီး “ မကြိုက်လို့လားဟင်..ကိုယ်က ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေတာ..”
လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ရှိုင်းက “ ကောင်းတယ် ကိုချုပ်...တအားကောင်းလို့ ရှိုင်း မခံနိုင်တော့ဘူး..” လို့ ပြောလိုက်တော့ ကိုချုပ်က ရှိုင်းရဲ့ လက်တဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ပို့
လိုက်တယ် ။ အိုး။။ပူပူနွေးနွေး အတန်ချောင်း မာတောင့်တောင့်ကြီးကို သူ ကိုင်ခိုင်းနေတာ ။ သူ့ရဲ့ အတန်ချောင်းကြီးက တင်းမာတာမှ သံချောင်းကြီး တချောင်းလိုဘဲ ။ ရှိုင်းက တအားကြီး
ဆုပ်ညှစ်ထားမိတယ် ။ ကိုချုပ်က “ တအားမညှစ်နဲ့ ဖိဖိလေး ကိုင်ဆုပ်ပြီး ပွတ်တိုက်ပေး..” လို့ ပြောပြီး ယောကျ်ားတွေ ငယ်ငယ်ထဲက လုပ်ကြတဲ့ ကွင်းတိုက်တယ် ဆိုတာကို သင်ပေးတယ် ။
ကိုချုပ်က ရှိုင်းရဲ့ ကာမ လက်ဦးဆရာ တယောက်ပါ ။
“ ဒါကို ဘာခေါ်လဲ သိလား....”
ရှိုင်းလည်း ခေါင်းညှိမ့်ပြမိတယ် ။
“ ဘာလဲ...”
“ လီး ...”
“ အင်း....ဒီလီးနဲ့ချစ်လေးရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို ထိုးသွင်းရင် တအား အီဆိမ့်တဲ့ အရသာကို နှစ်ယောက်စလုံး ရမှာ...အဲဒါကို ဘာခေါ်လဲ သိလား...”
“ အင်း သိတယ် ..လိုးတာ မဟုတ်လား..”
“ အင်း..အခု ချစ်လေးနဲ့ လိုးကြမယ်...”
“ ကိုချုပ်သဘော...”
ကိုချ ုပ်က ရှိုင်းကိုယ်ပေါ်ကို အပေါ်က တက်ခွပြီး ရှိုင်းပေါင်တွေကို ဖြဲကားလိုက်တယ် ။ ရှိုင်းရဲ့ အဖုတ်လည်း အရည်တွေ ရွှဲနစ်ပြီး တအား ခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေတော့ သူ့အတန်ချောင်းကြီး ထိုးသွင်း
တဲ့အခါ အရင်က ထင်ထားသလို တအား မနာကျင်ဘဲ အဆင်ပြေပြေနဲ့ ကိုချ ုပ်အတန်ကြီးကို အသွင်းခံနိုင်တာကို တွေ့ရတယ် ။ မနာတာကို ပြောတာ ။ သူ့ဟာကြီးက ရှိုင်းအထဲမှာတော့ ပြည့်တင်း
ကြပ်နေတယ် ။ သူ အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တိုင်း ရှိုင်းရဲ့ အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်သွားတာမို့ ရှိုင်းအတွက် တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေအောင် ကောင်းလှတယ် ။
ကိုချု ုပ်က ရှိုင်းရဲ့ နို့တွေကို တဖက်ပြီးတဖက် စို့ပေးတယ် ။ သူ့လျာကြီးက ရှိုင်း နို့သီးလေးတွေကို ယက်လိုက် ထိုးလိုက် ကလိပေးနေတယ် ။ ကိုချ ုပ် ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်ဆုတ်လိုက်
လုပ်နေတယ် ။ ရှိုင်းလည်း တအားကောင်းနေလို့ သူ့ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ပေါင်တွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားမိတယ် ။
“ ချစ်လေး..ကောင်းလားဟင်..ကောင်းလား..”
“ အင်း..အင်း....ကောင်းတယ်..ဟင်း..ကောင်းတယ်...”
သွင်းလိုက် ပြန်ဆုတ်လိုက်နဲ့ ကိုချ ုပ် လုပ်တာတွေ မြန်လာတယ် ။ ရှူးရဲ ရှူးရှဲ နဲ့ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာတယ် ။ သူ့အချောင်းကြီး အရှိန်နဲ့ ရှိုင်းအထဲကို ဆောင့်လာနေတယ် ။ ရှိုင်းလည်း
တအား အော်ညည်းရင်း အောက်ကနေ ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးနေမိတယ် ။ အသားကုန်ဆောင့်ကြ ကော့ပေးကြနဲ့ မကြာလိုက်တဲ့ အချိန်လေးမှာ ရှိုင်း တကိုယ်လုံး တုန်ကျင်အောင် တအားကြီး
ကောင်းတက်သွားပြီး ကိုချ ုပ်ကို ဖက်ထားရင်း အော်ညည်းလိုက်မိတယ် ။ ကိုချ ုပ်လည်း ရှိုင်းလိုဘဲ တအား ကောင်းသွားတာကို တွေ့ရပြီး သူ့အတန်ချောင်း ထိပ်ပေါက်လေးကနေ ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်
အရည်တွေ ရှိုင်း ဘိုက်ပေါ်ကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာကို တွေ့ရတယ် ။
မနာကျင်ဘဲ သိပ် အခက်မတွေ့ဘဲ ရှိုင်း ကိုချ ုပ်နဲ့ လိုးဖြစ်သွားတယ် ။ နောက်ပိုင်းမှာ မြစ်ကမ်းဘေးက ကိုမျိ ုးရဲ့ တဲထဲမှာတင်မက ကိုချ ုပ်ရဲ့ ငှားနေတဲ့ အခန်းလေးမှာလည်း ကိုချ ုပ်နဲ့ လိုးဖြစ်ကြတယ် ။
လိုးတာမှ တနေကုန် လိုးကြတာ ..။
ကိုချ ုပ်က ရှိုင်းကို သီချင်းဆိုတာ ဂစ်တာတီးတာ သင်ပေးတယ် ။ ရှိုင်းက အသံကောင်းပြီးသား ဆိုတော့ ဆိုတတ်ဖို့ဘဲ လိုတယ် ဆိုပြီး သေသေချာချာ သင်ပေးတယ်။ လူချင်းတွေ့ကြရင် ပထမဆုံး
လုပ်ကြတာက အားရပါးရ လိုးကြတာဘဲ။ ပြီးမှ သီချင်းဆိုကြ ဂစ်တာတီးကြတာပေါ့ ။
လီးစုတ်တာနဲ့ လိုးတာက ရှိုင်းအတွက် အဆန်း မဟုတ်တော့ဘူး ။ နောက်ပြီးတော့လည်း ကိုမျိုးရဲ့ တဲကြီးမှာ အမြဲ လိုးကြတော့ နောက်ပိုင်းမှာ ရှိုင်းတို့ လိုးတာကို ကိုမျိ ုး တွေ့သွားတယ် ။ ကိုချ ုပ်က
ဟစ်ပီဆန်ဆန် နေတဲ့ လူ ဆိုတော့ သိပ် ဂရုမစိုက်ဘူး ။ ရှိုင်းကလည်း နောက်ပိုင်းမှာ ကိုမျိ ုး ရှိနေလဲ ကိုချ ုပ် လီးကို စုတ်ပေးတာဘဲ ။ တခါမှာ ကိုမျိ ုးက ရှိုင်း လီးစုတ်ပေးနေတာကို ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ
စိုက်ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။သူ့ပုဆိုးကြားကလည်း အတန်ကြီးက ထိုးထွက်နေတယ် ။ ရှိုင်းက သူ့ကို ကြည့်နေတာ တွေ့တော့ သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချပစ်လိုက်တယ် ။ အိုး....သူ့လီးကြီးက
တော်တော် ကြီးတာဘဲ ။ ဒစ်ကြီးကလည်း ကားပြဲလန်နေတယ် ။ ရှိုင်း စုတ်နေတဲ့ ကိုချ ုပ်ရဲ့ လီးနဲ့ တခြားစီဘဲ ။
ရှိုင်းလည်း ကိုမျိ ုးရဲ့ လီးကြီးကို သဘောကျ စိတ်ဝင်စားသွားမိတယ် ။ ကိုချ ုပ်ကလည်း ကိုမျိ ုးနဲ့ အရက်အတူတူ ထိုင်သောက်ကြတဲ့ တနေ့မှာ ရှိုင်းအကျ ႌကို လှန်ပြီး နို့ကို ကိုမျိ ုးအရှေ့မှာ စို့တယ် ။
တရက်လည်း ကျရော ကိုချ ုပ်က ကိုမျိ ုးတဲမှာ တွေ့ကြဖို့ ချိန်းပေမယ့် သူ အလုပ်ကိစ္စတခု ရှိလို့ နောက်ကျမှာကြောင့် ရှိုင်းကို အရင်သွားနှင့်ပြီး အဲဒီက စောင့်ဖို့ ပြောတယ် ။ ရှိုင်း ရောက်သွားတော့
ကိုမျိ ုး တယောက်ထဲ ရှိနေတယ် ။ သူက ဝက်စာကြက်စာ ဘဲစာတွေ ကျွေးပြီး တကိုယ်လုံး ညစ်ပတ်နေတာကြောင့် ရေစည်ပိုင်းထဲကနေ ရေတွေ ခပ်ချိ ုးနေတာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ။ လီးကြီး
တန်းလန်းနဲ့ ။ ရှိုင်းကလည်း သူနဲ့ ရှိုင်းနဲ့နှစ်ယောက်ထဲမို့ သူ့အနားကို လျှောက်သွားပြီး သူ့လီးကြီးကို သေသေချာချာဘဲ ကြည့်လိုက်မိတယ် ။
တကယ့်ကို ကြက်သီးထစရာ လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး ဘဲ...။
ကိုမျိ ုးကလည်း ရှိုင်းကို စိုက်ကြည့်နေတယ် ။
သူ့လီးကြီးကိုလည်း သေသေချာချာ ပွတ်သပ် ဆေးကြောနေတယ် ။ ရှိုင်းလည်း...“ ကိုမျိ ုး ပစ္စည်းက သိပ်ကြီးတာဘဲ....” လို့ ပြောမိလိုက်တယ် ။ ကိုမျိ ုးက “ ဒီလို ကြီးတာကြီးနဲ့ ကြုံဘူးလား..”
လို့ မေးတယ် ။ ရှိုင်းကလည်း “ ဟင့်အင်း..ကိုချ ုပ်နဲ့ဘဲ စကြုံဘူးတာ..” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ ကိုမျိ ုးက ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ဘဲ တဲထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ ရှိုင်းလည်း သူ့အနောက်ကနေ တဲထဲ
လိုက်ဝင်လိုက်တယ် ။ ကိုမျိ ုးက ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ် ။ သူ့လီးကြီးက ငေါငေကြီး တန်းနေတယ် ။ ညိုညို တုတ်တုတ်ကြီး ..။ “ လာ ဒီမှာထိုင်...” လို့ သူ့ဘေးမှာ ထိုင်ခိုင်းတယ် ။
ရှိုင်းလည်း သူနဲ့ ဘေးချင်းကပ် ထိုင်လိုက်တော့ သူက ရှိုင်းလက်ကို ဖမ်းဆွဲလိုက်ပြီး..“ ကိုင်ကြည့်ပါလား..” လို့ ပြောလိုက်တယ် . ။ပြီးတော့ သူ့ဒစ်ပြဲကြီးပေါ် ရှိုင်းလက်ကို တင်ပေးလိုက်တယ် ။
ပူနွေးနွေး လီးတုတ်ကြီးကို ရှိုင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကွင်းတိုက်သလို ရှေ့နောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ် ။ ကိုမျိ ုးက ရှိုင်းကို “ ကြိုက်လား..” လို့ မေးတယ် ။ ရှိုင်းက “ ကြိုက်တယ်..တကယ်ကြီးတယ်ကွာ..”
လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့..“ လက်ခံမယ် ဆိုရင် ငါ နင့်ကို လိုးချင်တယ်... ငါ ကောင်းအောင် လိုးပေးနိုင်တယ်....စောက်ပတ်လည်း ကောင်းကောင်း ယက်ပေးမယ်....” လို့ ပြောတယ် ။
ရှိုင်းလည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး ။
ကိုမျိ ုးက ရှိုင်းကို ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကို ဆွဲလှဲလိုက်တယ် ။
“ အို့ ကိုမျိ ုး.....”
“ ငါတို့ လိုးကြမယ်....”
ကိုမျိ ုးရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်တဖက်က ရှိုင်းရဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ နဂိုထဲက လျော့ရည်းရည်း ဖြစ်နေတဲ့ ရှိုင်းရဲ့ ထမိန်လေး ကျွတ်သွာတးယ် ။ ကိုမျိ ုးက ပင်တီလေးကိုပါ ဆက်ချွတ်တယ် ။
ပင်တီလေး ရှိုင်းရဲ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းကနေ ကျွတ်ထွက်သွားတဲ့အခါ ကိုမျိ ုးက ပင်တီလေးကို သူ့နှာခေါင်းဆီ တေ့ပြီး ရှုလိုက်တယ် ။
“ ဟင်း.......”
ကိုမျိ ုး ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်တွေ ဘာမှ မရှိတော့ဘူး ။ သူ့ပေါင်ဂွဆုံနေရာမှာ အမွှေးမဲမဲလိန်ကောက်ကောက်တွေ ကြားက ရှည်မျောမျော တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် လိင်တန်ချောင်းကြီးက
မတ်မတ်ထောင်နေတယ် ။ “ နင့်ကို ငါ လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ...နင့်စောက်ပတ်ကို ငါ လိုးချင်နေတာ...” လို့ ကိုမျိ ုးက ရှိုင်းပေါင်ကြားကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ပြောရင်း ရှိုင်းပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲကားလိုက်တယ် ။
သူ့ကိုယ်ကြီး ရှိုင်း ပေါင်ကြားမှာ နေရာဝင်ယူမှောက်လိုက်တော့ ရှိုင်းပေါင်တွေ ပိုဖြဲကားပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ် ။ သူက မြန်ဆန်တယ် ။ သွက်တယ် ။ သူ့လိင်တန်ကို
အင်္ဂါစပ်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။ ကြပ်တောက်တောက်ကြီး တင်းနေပေမယ့် အရည်တွေက တအားကို စိုရွှဲနေတော့ သူ့လိင်တန်ကြီး အထဲကို ဝင်ရောက်လာနိုင်တယ် ။
ရှိုင်းအတွက်က ကိုချ ုပ်နဲ့ လိုးခဲ့တာ အကြိမ် မနည်းတော့ဘူးဆိုတော့ ရှိုင်းအပေါက်ကလည်း လီးဝင်ဘူးနေတာကြောင့် သိပ် အခက်အခဲ မရှိတော့ဘူး ။ ကိုမျိ ုး ပထမ နှစ်ချက် သုံးချက်လောက်ဘဲ
ခပ်ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပြီး နောက်ပိုင်းအချက်တွေမှာ ခပ်သွက်သွက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တော့တာဘဲ ။ ကိုမျိ ုးရဲ့ ဒုတ်ကြီးက ကိုချ ုပ်ရဲ့ ဒုတ်ထက် ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်း ရှည်တယ် ။ ဆောင့်ချက်
ကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ တဖတ်ဖတ် ဆက်တိုက် ဆောင့်ထည့်ပေးနေတဲ့ ကိုမျိ ုးကို အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးမိလိုက်တယ် ။ သူလိုးတာတွေကို ရှိုင်း တအား ကြိုက်တယ် ။ ကိုချ ုပ်ကို သစ္စာမဲ့နေပြီ
ဆိုတာ တွေးမိလိုက်ပေမယ့် အတွေ့ရဲ့ ကောင်းခြင်း အရသာကို ရှိုင်း မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး ။ ကိုမျိ ုးက ရှိုင်း နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ပီပီပြင်ပြင် ကိုင်ချေ ဆုပ်နယ်တယ် ။ နို့သီးတွေကို စို့တယ် ။
တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ရေရေလည်လည် လိုးတယ် ။ “ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမျိ ုးရယ်...အို.....ဆောင့်...ဆောင့်.......အရမ်းကောင်းတယ်...” လို့ မရှက်နိုင်ဘဲ ပြောမိရတော့တယ် ။
ကိုမျိ ုးက ရှိုင်း သူ့ကို ခိုက်သွားမှန်းလည်း သိရော ရှိုင်းကို လေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းတယ် ။ ရှိုင်းလည်း သူ့စိတ်ကြိုက် ဖင်ထောင်ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ် ။ ရှိုင်းကိုယ်တိုင်လည်း ရှိုင်းကို အနောက်ကနေ
လိုးတာကို ခံကြည့်ချင်တယ် ။ ကိုမျိ ုးက ကိုချ ုပ် မလာခင် အမြန် လိုးတာ ဖြစ်ပေမယ့် အဲဒီနေ့က ကိုချ ုပ် ရောက်မလာဘူး ။ ရှိုင်းလည်း ကိုချ ုပ်ကို တော်တော် တင်းသွားတယ် ။စိတ်အရမ်းဆိုးတယ် ။
ကိုချ ုပ်နဲ့ ရှိုင်း မတွေ့လို့တော့ မရဘူး ။ ရှိုင်းရဲ့ ပထမဆုံး သီချင်းခွေ အသံသွင်းဖို့က အချိန်တန်နေပြီလေ ..။
ကိုချ ုပ်က ရှိုင်းကို ရှိုင်း လိုချင်သလို ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲ သူ့ဂီတ သူ့အလုပ် သူ့ယုံကြည်ချက်တွေနဲ့ အလုပ်များနေခဲ့ပေမယ့် ရှိုင်း အဆိုတော် တယောက် ဖြစ်အောင်တော့ လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ် ။
ကိုချ ုပ် ရှိုင်း ဒူတိယ သီချင်းခွေ ထွက်ပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ဆေးရုံတက်လိုက်ရတယ် ။ စိတ်ရောဂါကု ဆေးရုံကိုပါ ။
သူ သီချင်းတွေ နေ့ရော ညပါ ရေး...ဆေးလိပ်နဲ့ ဆေးခြောက်တွေ စိတ်ငြိမ်ဆေးတွေ တအားသောက် အိပ်ရေးတွေ ပျက် ပြောတာဆိုတာတွေ မူမမှန်တော့လို့ ဆေးရုံကို ပြတော့ စိတ်ရောဂါ
ဆရာဝန်နဲ့ ပြကြရတယ် ။ ကိုချုပ် စိတ်ရောဂါကုဆေးရုံကို တက်တဲ့ ကိစ္စ အဝဝကို ဆေးထုတ်လုပ်ရေးက ကိုလွင်ဇေယျာက လိုက်လုပ်ပေးတယ် ။ ကိုလွင်ဇေယျာက ရှိုင်းရဲ့ သီချင်းစီးရီးစ်တွေကို ထုတ်
လုပ်ပေးတဲ့ သူဌေးပေါ့ ။ ကိုချု ုပ်ကို နေ့တိုင်း ကိုလွင်ဇေယျာနဲ့ ရှိုင်း သွားတွေ့ကြတယ် ။ ထမင်းဂျိ ုင့်နဲ့ လိုအပ်တာတွေလဲ ပို့ကြတယ် ။
တနေ့ ကိုချ ုပ်ကို ဆေးရုံမှာ သွားကြည့်ပြီး အပြန်မှာ ကိုလွင်ဇေယျာက ရှိုင်းကို ညနေစာ ဝင်စားရအောင် လို့ ခေါ်တယ် ။ ရှိုင်းကလည်း ဆာနေပြီ ဆိုတော့ ကိုလွင်ဇေယျာနဲ့ သူကြိုက်တဲ့ တရုတ်စား
သောက်ဆိုင်ကြီးတဆိုင်မှာ သွား စားကြတယ် ။ ကိုလွင်ဇေယျာက ကိုချ ုပ် နေမကောင်းလည်း ဘာမှ မပူနဲ့ ရှိုင်း စီးရီးစ်တွေကို သူ တာဝန်ယူပြီး ထုတ်ပေးမယ် လို့ အားပေးတယ် ။ ရှိုင်းရဲ့ ကျောလေးကို
သပ်ပွတ်ပြီး ပြောတာ ။ ကိုလွင်ဇေယျာက မိန်းမနဲ့ ကလေး သုံးယောက်နဲ့ လူ ။ ရှိုင်းကို ဝိုင်သောက်မလား မမေးဘူး ။ ဝိုင်ပုလင်းတပုလင်း တခါထဲ မှာပေးတာ ။ သူက တေးသံသွင်း တေးထုတ်လုပ်တာ
တခုထဲ လုပ်တာ မဟုတ်ဘဲ ဆောက်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းတွေ ရော လုပ်တယ် ။
ကိုလွင်ဇေယျာက ရှိုင်းနဲ့ ကိုချ ုပ်တို့ လင်မယားလို ဖြစ်နေတာကိုလည်း သိတယ် ။ ကိုလွင်ဇေယျာ နဲ့ စားသောက်အပြီး ကိုလွင်ဇေယျာက ရှိုင်းကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့တယ် ။ အဲဒီလို သုံးခါလောက် သူနဲ့
ထမင်းထွက်စားကြအပြီး တနေ့မှာတော့ ကိုလွင်ဇေယျာက သူ့ရီကောဒင်း စတူဒီယိုမှာ ရှိုင်းကို ပြစရာ ရှိတယ် ဆိုပြီး စတူဒီယိုကို ညနေဖက်ကြီး ခေါ်သွားတယ် ။ တကယ်ော့ သူ့မှာ ပြစရာ ဆိူလို့
သူ့ဖွားဖက်တော် အတန်ချောင်း တုတ်တုတ်ကြီးဘဲ ရှိတာပါ ။ ရှိုင်းကို သူ ဘာညာလုပ်ပေးမယ် ဆိုတာတွေ ဂတိ အထပ်ထပ် ပေးတယ် ။ ရှိုင်းလည်း ကိုချ ုပ်က ဆေးရုံတက်နေရပြီး
ပြန်ကောင်းလာမလား ဆိုတာကလည်း မသေချာတော့ ကိုလွင်ဇေယျာကို ကပ်ထားမှ လို့ အကြံပေါက်တာနဲ့ သူလိုချင်တာတွေ ပေးပစ်လိုက်တယ် ။ ကိုလွင်ဇေယျာကလည်း အရင်လူတွေလိုဘဲ ရှိုင်း
အဖုတ်ကို ရေရေလည်လည် ယက်တယ် ။ ထူးခြားတာက သူက ရှိုင်းကို မှုတ်ခိုင်းရုံ မကဘူး....နောက်ပေါက်ကိုပါ ဖွင့်သွားတယ် ..။
ရှိုင်းလည်း ကိုလွင်ဇေယျာ နဲ့ တွဲသလို ဖြစ်သွားတော့ ကိုလွင်ဇေယျာရဲ့ မိန်းမ သိသွားပြီး ရှိုင်းကို အိမ်အထိ လိုက်လာပြီး ဆဲဆို ကြိမ်းမောင်း တာတွေ လုပ်တယ် ။ ဒက်ဒီကလည်း ဒီအကြောင်းတွေ
သိတော့ ရှိုင်းကို တော်တော် စိတ်ဆိုးတယ် ။ သူ့မျက်နှာကို အိုးမဲ သုတ်တဲ့ ကောင်မ ဆိုပြီး ရှိုင်းကို ပါးရိုက်တယ် ။ ရှိုင်းလည်း ဒက်ဒီနဲ့ မာမီတို့ရဲ့ အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတယ် ။
ကိုလွင်ဇေယျာက ရှိုင်းကို နေစရာ ဖန်တီးပေးပါတယ် ။
ကံကောင်းချင်တော့ ကိုချ ုပ်က ပြန်နေကောင်းလာတယ် ။ ရှိုင်းလည်း ကိုချ ုပ်နဲ့ အတူတူ ပြောင်းနေလိုက်တယ် ။ ကိုချ ုပ်လည်း ပို နံမည်ကြီးလာတယ် ။ ရှိုင်း က သူဆိုတဲ့ သီချင်းတွေနဲ့ နံမည်ကြီး
ဖြစ်လာသလို သူကလည်း အင်တာဗျူးတွေ ခဏခဏ လုပ်ရတာနဲ့ တီဗီက ခေါ် စကားပြောခိုင်းတာနဲ့ နံမည်ကြီးလာတော့ အဆိုတော် ဖြစ်ချင်တဲ့ ကောင်မလေးတွေ တရုန်းရုန်းနဲ့ လုပ်လာတာကြောင့်
ရှိုင်းနဲ့ အဆင်မပြေတွေ ဖြစ်လာရတယ် ။
ရှိုင်းလည်း သူ့ကို ရွဲ့ချင်တာနဲ့ ရက်ပ် သီချင်းတွေနဲ့ နံမည်ကြီးလာတဲ့ ကောင်လေး တယောက် နဲ့ တွဲပစ်လိုက်တယ် ။ ကိုချ ုပ်လည်း ရှိုင်း သူ့ကို ခွာပြီ ဆိုပြီး ငိုလား ရီလားတွေ အသဲကွဲတယ် လို့ သိ
ရတယ် ။ ရှိုင်းရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သူ့ရဲ့ ဘော်ဒါ ကိုမျိ ုးက ရှိုင်းကို ကိုချ ုပ်ဆီ ပြန်သွားဖို့ ပြောကြတယ် ။ ရက်ပါ ကောင်လေးကလည်း တကယ့် ငဖြုတ်လေးဘဲ ။ သူလည်း ဘာဂျာသမား
တယောက်ဘဲ ။
ကိုချ ုပ်ကို သနားစိတ် ဝင်နေမိတဲ့ အချိန် ကိုချ ုပ်တို့ မုဒိန်းမှုနဲ့ အဖမ်းခံလိုက်ရတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းကို ရှိုင်း ကြားလိုက်ရတော့တာပါဘဲ ။
ခင်ဦးဦးမြင့် ကို ညွှန်ချုပ်အခန်းက ထွက်လာတဲ့ ငွေစာရင်းက ဒေါ်မြမြညွန့်က “ ညွှန်ချုပ်က ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်”
လို့ လာပြောသွားလို့ တော်တော် စိတ်ညစ်သွားတယ် ။ သက်ဝင်းမော် သည် ရုံးမှာလည်း ဒီလိုကဲလာလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားခဲ့လို့
လပြည့်ဝန်းဆိုင်မှာ တွေ့ကြတုံးက ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို သတိပေးခဲ့တယ်။ ရုံးမှာ ဘာမှ မလုပ်ဖို့ ။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက အိမ်ထောင်ရှိတဲ့လူတွေ
မဟုတ်လား ။
လူသိခံလို့ မဖြစ်ဘူး လေ ။
အခု သူက ခေါ်နေပြန်ပြီ ။ ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ရုံးခန်းဆီကို လျှောက်သွားလိုက်သည် ။ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားတဲ့ ပုံ ဖြစ်အောင် ဖိုင်တွဲတတွဲကို လက်မှာ
ကိုင်သွားလိုက်သည် ။
လေအေးစက် ဖွင့်ထားလို့ အေးစိမ့်နေတဲ့ သူ့ရုံးခန်းကျယ်ကြီးထဲကို ခင်ဦးဦးမြင့် ရောက်သွားတဲ့အခါ သူ့စားပွဲမှာ သူ မရှိဘူး ။ သူ့အတွက်
သီးသန့် အိမ်သာ နဲ့ လက်ဆေးဖို့ကြွေခွက်တွေ ရှိနေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာများလားဆိုပြီးအဲဒီအတွင်းခန်းလေးဖက်ကို လျှောက်သွားကြည့်လိုက်တယ်
။ ရုတ်တရက် အကွယ်ကနေ သူ ခုန်ထွက်လာပြီး ခင်ဦးးဦးမြင့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းတာကို ခံလိုက်ရတယ် ။
“ ခင်ဦး..အရမ်း လွမ်းတယ်ကွာ....” လို့ သူပြောလိုက်ရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုတ်နမ်းလိုက်တယ် ။
ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း “ ရုံးမှာ မကဲပါနဲ့ရှင်..လူတွေ မြင်ကုန်မယ်...” လို့ ရုန်းဖယ်ရင်း ပြောလိုက်တော့သူက “ ဟုတ်ပြီလေ..ဒါဆိုရင် ကိုကိုတို့
လွတ်လပ်တဲ့ တနေရာရာမှာ တွေ့ကြမယ်...ဒီနေ့အလုပ်က အပြန်..” လို့ပြောတယ် ။ အင်း..ဒီကလည်း သူ့ကို တွေ့ချင်နေတာပါ ။ သူ့မာမာကြီးက
ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်ရင်းနားကို လာထောက်မိနေတယ် ။
“ နေ့တိုင်း အပြန်နောက်ကျနေတာ မကောင်းဘူးထင်တယ်..နောက် တရက်ရက်ကျမှ တွေ့ကြရအောင်”
“ အိုး...ဒီနေ့ညနေဘဲ တွေ့ချင်တယ်...ခင်ဦးကို မတွေ့ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူး..”
“ အင်း.ခက်တာဘဲ...ကျမမှာ လင်ကြီး ငုတ်တုတ် ရှိနေတယ်..”
“ ကိုကို့မှာလည်း မယားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့ပါ ...အတူတူ မအိပ်တော့တဲ့မပေါင်းသင်းတော့တဲ့ လူမမာ မယားကြီး ဆိုရင် ပိုမှန်မယ်”
သူ့လက်တွေက ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရင်သားတွေဆီကို ရောက်လာသည် ။
“ အဝတ်အစားတွေ ကြေကုန်မယ်ကွာ...”
“ ဒါဆို..ချွတ်လိုက်ပါလား...”
“ အိုး...ဘယ်ဖြစ်မလဲ...နောက်မှ..နောက်မှ..နော်...”
သူ့လက်တွေက တင်ပါးတွေဆီကို ရောက်လာပြန်သည် ။ ထမိန်အပေါ်ကနေဘဲ အင်္ဂါစပ်နေရာကို သူ အုပ်ကိုင်
လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ထသွားရသည် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေက အင်္၈ါစပ် ကို မိမိ
ရရ ကိုင်မိသွားလို့ပါ ။
“ အို့...”
“ ချစ်တယ် ခင်ဦးရယ် ...ဟင်း.....”
သူ့လက်က အင်္ဂါစပ်ကို ပွတ်နေသည် ။ နောက် လက်တဖက်ကလည်း တင်ပါးတွေရဲ့ ကြားထဲကို နှိုက်သည် ။
“ လူတွေ ဝင်လာလိမ့်မယ်...ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်...မလုပ်ပါနဲ့..”
သူနဲ့ တအား နီးစပ်ရင်းနှီးသူ သူ့ပီအေတို့ ယာဉ်မောင်းတို့က အချိန်မရွေး စွတ်ဝင်လာနိုင်တာမို့ ခင်ဦးဦးမြင့်
သူ့ကို တွန်းပစ်လိုက်မိသည် ။
“ ဟိတ်..ကြမ်းလှချည်လား...ဒါဆို ရုံး စောစောဆင်းလိုက်..တနေရာမှာ တွေ့ကြမယ်...”
“ အင်းပါ ဆို...ကဲ ကျမ သွားတော့မယ်....”
ရင်တွေ တုန်လျက် သူ့အနားကနေ သွက်သွက် ထွက်ခွာခဲ့တယ်။
ဒူးတွေ ယိုင်နေသလိုဘဲ ။ စိတ်တွေ လှုပ်ရားနေတယ် ။
သူ့ရုံးခန်း အပြင်ဖက်ကို ရောက်တဲ့အခါ ကေခိုင်သက် ရောက်နေတာကို တွေ့ရတယ် ။
“ ဟင်..ခင်ဦး..ညွှှန်ချုပ် အခန်းထဲကို ရောက်နေတာလား...ကေခိုင်က ညွှန်ချ ုပ် မရောက်သေးဘူးထင်လို့..”
ခင်ဦးဦးမြင့် ရှင်းမပြနေတော့ဘဲ သူ့အလုပ်စားပွဲဆီကို ခပ်မြန်မြန်ဘဲ ပြန်သွားလိုက်တယ် ။ စားပွဲနောက်ကို ကမန်း
ကတန်း ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့အချိန် ဘေးစားပွဲက ယဉ်ယဉ်အေး ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက “ မခင်ဦးဦး....မျက်နှာတွေ
နီရဲလို့ပါလား...ဘာဖြစ်လာလဲဟင်...” လို့ မေးလိုက်လို့ ပြန်ပြုံးပြရင်း...“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး...ဒီလိုပါဘဲ..” လို့ ဖြေ
လိုက်တဲ့အချိန် စားပွဲပေါ်က ဖုန်း မြည်လာတယ် ။
“ ဟယ်လို..အမိန့်ရှိပါ.. အက်မင်ကပါ ..ခင်ဦးဦးမြင့်ပါ ..”
“ ဟိတ်...ခင်ဦး....ကေခိုင်ပါ..ယူ့ထမိန် အနောက်မှာ အရည်တွေ စိုကွက်နေတယ်..ထမိန်ပြင် ဝတ်လိုက်အုံး...”
“ ဟင်..ဟုတ်လား....”
အိုး..ခက်တော့တာဘဲ..ဒါကြောင့် ပေါင်ကြားနေရာမှာ စိုစိစိလိုလို ဖြစ်နေပါတယ် လို့တော့ ထင်မိသား..။
ကေခိုင် တွေ့သွားတယ် ။ ဒုက္ခပါဘဲ...။ ကေခိုင်က ဖွတော့မှာ သေချာတယ် ။သူ ပူဆာလွန်းတာနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရုံးကနေ နေ့ဝက်ခွင့်ယူလိုက်ပြီး သူချိန်းလိုက်တဲ့နေရာကို သွားလိုက်တယ် ။
စိတ်တွေက လှုပ်ရှားလွန်းနေရတယ် ။ မကြာခင် သက်ဝင်းမော်နဲ့ ကာမစပ်ယှက်ကြတော့မှာကို သိနေလို့ ။ ဟို
တခါ လပြည့်ဝန်း စားသောက်ဆိုင်မှာ တွေ့ကြတော့ သူကိုင်တာ နှိုက်တာ နမ်းတာပွတ်တာတွေကို ဖီလင်တွေ
တအား တက်ခဲ့ရတယ် ။
ဒီတခါက လွတ်လွတ်လပ်လပ် အဆုံးစွန် လုပ်ကြမှာ ။
ကိုယ့်ယောကျ်ား ကိုယ့်လင် မဟုတ်ဘဲ လုပ်ဖူးတာ သက်ဝင်းမော် နဲ့က ပထမဆုံးဘဲလေ ။
ဒါလည်း ယောကျ်ား ဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်က သစ္စာမဲ့ခဲ့တာကို အရွဲ့တိုက်တဲ့အနေနဲ့ တခြားယောကျ်ားတယောက် နဲ့ ဖြစ်ပစ်လိုက်မယ် ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ညွှန်ချ ုပ် သက်ဝင်းမော်ကို ပြန်ကြိုက်ပစ်လိုက်
တာ ။ သက်ဝင်းမော် ချိန်းလိုက်တာက ဟိုတယ်လေး တခုပါ ။ မြို့ပြင်ကျတာကြောင့် လူသိပ် မရှုပ်ဘူး ထင်ရ
ပေမယ့် သမီးရည်းစားတွေ အတွဲတွေက လွတ်လပ်တဲ့ နေရာကို ရွေးပြီး လာကြတာကြောင့် ဟိုတယ်လေးမှာ
လူပြည့်နေတယ် ။ သီးသန့် အိမ်လုံးချင်းလေးတွေ အများကြီး ဆောက်ထားပြီး အိမ်လေးတလုံးမှာ ကျောချင်းကပ်
အခန်းနှစ်ခန်း ရှိနေတယ် ။
ခင်ဦးဦးမြင့် ရောက်သွားတာနဲ့ သက်ဝင်းမော်က ကြိုတင် စောင့်ခိုင်းထားတဲ့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေး က ခင်ဦးဦး
မြင့်ရဲ့ ကားဆီကို ပြေးလာတယ် ။ သူ့လက်ထဲမှာက အစိမ်းရောင် ကော်ပြားဝိုင်းလေး နဲ့ သော့တချောင်း ကိုင်
ထားတယ် ။ အစိမ်းရောင် ကော်ပြားအဝိုင်းးလေးပေါ်မှာ အင်္ဂလိပ်စာလုံးနဲ့ ၆၉ လို့ ရေးထားတယ် ။
ဟိုတယ်အခန်းထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူ မဝင်ရလို့ တော်ပါသေးတယ် ။
ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ဝန်ထမ်းကောင်လေးက “ ကျနော်လိုက်ပြပေးမယ်...စစ်စတီနိုင်းက ဟိုးဖက်အစွန်မှာ...” လို့ လက်
နဲ့ ညွှန်ပြပြီး ဦးဆောင် ခေါ်သွားတယ် ။
အခန်း၆၉ရှေ့ကို ရောက်တော့ ကောင်လေးက သော့ကို ခင်ဦးဦးမြင့် လက်ထဲကို ထည့်ပေးပြီး...“ စစ်စတီနိုင်း
က အရမ်းကောင်းတယ်....” လို့ ပြောလိုက်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း..“ ဟင်..ဘာပြောတယ်...ဘာကောင်းတာလဲ”
လို့ လေသံမာမာနဲ့ မေးလိုက်တော့ ကောင်လေးက “ အခန်းကောင်းတယ်လို့ ပြောတာပါ...” လို့ မဲ့မဲ့လေး
ဖြေရင်း ထွက်သွားပါတယ် ။
ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း တုန်ရီနေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ အခန်းသော့ကို ဖွင့်လိုက်တယ် ။ အခန်းထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ သက်ဝင်းမော်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ရင်တွေ ဖိုသွား
တယ် ။ ကိုယ့်ယောကျ်ားနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် ကြုံဖူးပေမယ့် သက်ဝင်းမော်နဲ့ အခုလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လုပ်ရဖို့က
စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းနေတယ် ။
“ ခင်ဦး...လာ..လာ...ဆာလား..တခုခုမှာပေးရမလား...”
“ ဟင့်အင်း...မမှာပါနဲ့....”
“ အအေးလေးတော့ သောက်ပါ..ဒီမှာ ပက်စီ ရှိတယ်...”
သက်ဝင်းမော်သည် တီရှပ်အနက်ရောင်ကို ဝတ်ထားတယ် ။ တီရှပ် ရင်ဘတ်မှာက အင်္ဂလိပ်စာလုံးနဲ့ နဲဗား ဆရမ်းဒါး ဆိုတဲ့ စာတန်း ရှိနေတယ် ။ ဘယ်တော့မှ အရှုံးမပေးဘူး..အညံ့မခံဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပေါ့ ။
သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ ဖက်လိုက်တယ် ။ ပက်စီဘူးကို ထပ်ကနဲ ဖေါက်ပေးတယ် ။
“ သောက်လိုက်အုံး..အပြင်မှာ အရမ်းပူတယ်...”
“ ဟုတ်တယ်...ကျမ ရေချိုးလိုက်ရင် ကောင်းမယ်...ချွေးသိပ်ထွက်တာဘဲ...”
“ ချိ ုး..ချိ ုး....ခင်ဦး.....”
သက်ဝင်းမော်က ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်က ဝစ်စကီပုလင်းလှလှကြီးထဲက ပယင်းရောင် ဝစ်စကီအရက်တွေကို
ဖန်ခွက်လှလှရှည်လမျောလေးထဲကို လောင်းထည့်လိုက်တယ် ။
ခင်ဦးဦးမြင့် ရေချိ ုးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။
လိုက်ပို့တဲ့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေး ပြောသွားတာ မှန်တယ် ။ ရေချိ ုးခန်းက အပျံစား..အကောင်းစား ။ ကြည့်ရ
တာ ဒီဟိုတယ်ခန်းက ဗီအိုင်ပီ ဆရာကြီးတွေ အတွက် စပယ်ရှယ် သားသားနားနား ပြင်ထားပေးသလားဘဲ ။
ရေချိ ုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။
သက်ဝင်းမော် ဝင်လာမလား စိတ်ပူနေတယ် ။ အင်း..ငါလည်း ကြောင်လိုက်တာ..သူနဲ့ဘဲ ခု အိပ်တော့မယ့်ဟာ
သူဝင်လာမှာကို စိုးရိမ်နေရသေးတယ်....ခိခိ ...။
မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ဂျိ ုင်းကြား ဖင်ကြားပေါင်ကြားတွေနဲ့ အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းကို အထူး ဆေးကြောသန့်စင်သလိုသွားလည်း တိုက်လိုက်တယ် ။ ကိုယ့်အနံ့ကြောင့် သူတပါး စိတ်မညစ်စေချင်ဘူး ။ ဆပ်ပြာနဲ့ တကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက်တဲ့အချိန် ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေက လှုပ်ခါနေကြတယ် ။
သက်ဝင်းမော် ဝစ်စကီ ကို မော့ချလိုက်တယ် ။
ရင်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတယ် ။ ဒီဟိုတယ်ခန်းထဲ စရောက်ကထဲက သူ သောက်နေတာ ။ တပက်ပြီး တပက် တခွက်ပြီး တခွက် ။ ရေချိ ုးခန်းထဲက ထွက်လာမယ့် ခင်ဦးကို သူစောင့်နေတဲ့အချိန် သူ့မွေးရာပါ ဖွား
ဖက်တော်ကြီးက မာကျောတောင်မတ်နေပြီ ။ ခင်ဦးကို သူ ပီပီပြင်ပြင် ဗျင်းပေးဖို့ ကြိုတင်ပြီး ဆေးကြိုသောက်ထားတယ် ။သူ့ဖွားဖက်တော်က သံမဏိချောင်းကြီး တချောင်းလို မာတောင့်နေပြီး အဆင်သင့်
အနေအထားနဲ့ ရှိနေတယ် ။
မွေးပွ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ်ထားတဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ် ။
“ လာ...ဒီကို...”
သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ့အနားကိုဆွဲခေါ်လိုက်ပြီ်းဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ စုတ်လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ရင်း တုန့်ပြန်ကာ နမ်းစုတ်လိုက်တယ် ။
သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးဦးမြင့် စည်းထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်တဘက်ကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။
“ အို ...”
ဖြူဖြူ ဝင်းဝင်း အမို့အမောက် အကွေ့အကောက်တွေ ထင်းကနဲ ပေါ်လာတယ် ။
ခင်ဦးဦးမြင့်က ဘယ်လက်နဲ့ ရင်ထွားထွားတွေကို ကန့်လန့်ဖြတ် ကာဖုံးလိုက်သလို ညာလက်နဲ့ ပေါင်ဂွဆုံ တြိဂံနေရာလေးကို ကာလိုက်တယ် ။
သက်ဝင်းမော် က “ မရှက်ပါနဲ့ ခင်ဦးရယ် ...ချစ်ကြတော့မယ့်ဟာဘဲ..” လို့ ရယ်ပြီး ပြောလိုက်ရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်တယ် ။
ချောမွှတ်အိစက်တဲ့ ရင်သားနှစ်ခိုင်က သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ရင်ဘတ်နဲ့ တသားထဲကျအောင် ဖိကပ်မိသွားတယ် ။
တင်းမာပြီး ထောင်ထွက်နေတဲ့ ရင်သီးဖုလေးတွေကို သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လက်ဖဝါးက ကိုင်တွယ်သုံးသပ်လိုက်တယ် ။
မဟတဟ ပွင့်အာနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုတ်လိုက်တော့ ခင်ဦးဦးမြင့် သက်ဝင်းမော်
ကို ပြန်ဖက်သိုင်းလာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာက မိတ်ဆက်လုံးထွေးလိုက်တဲ့အချိန် သူ့လက်
တဖက်က ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံက မိန်းမကိုယ်ဆီကို ရောက်သွားတယ် ။ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်တွေ
တော်တော်များများ ပေစိုနေတာကို သူ စမ်းမိလိုက်တယ် ။
ကိုယ်နဲ့ ဖြစ်မယ့် မိန်းမ စိတ်လာပြီး အရည်စိုရွှဲစိတ်လာနေတာကို သိလိုက်ရရင် ပိုပြီး စိတ်ထကြွပြင်းထန်သွားရပြီး သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ကုတင်ဆီကို ဆွဲယူခေါ်ဆောင်သွားလိုက်တယ် ။
ခင်ဦးဦးမြင့် ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်ကလေး ငြိမ့်ကနဲ ကျသွားတယ် ။ ထူထဲတဲ့ မွေ့ယာကြီးကြောင့် ။
ရင်သားစိုင်တွေက တုန်ခါသွားကြတယ် ။
သက်ဝင်းမော် သူ့ကိုယ်ပေါ်က တီရှပ်နဲ့ ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ အဝတ်မပါတဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို
ခင်ဦးဦးမြင့် ပထမဆုံး တွေ့ဖူးရတာ ။ ကျစ်လစ်ကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး..ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့မို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ငေးစိုက်
ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ပေါင်တန်တွေ ကြားက လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ အတန်ရှည်ကြီးက ငေါငေါကြီး ထောင်ထနေ
တယ် ။ အိ....နဲတဲ့ကောင်ကြီး မဟုတ်ဖူး ...။
ဒစ်လုံးကြီးက မှိုပွင့်ကြီး တပွင့်လို ကားကားကြီး ...။ ခင်ဦးဦးမြင့် အသဲယား ကြက်သီးတွေ ထသွားတယ် ။ မ
ကြာခင်မှာ ဒီထိပ်ဖူးကားကြီးနဲ့ အတန်တုတ်ကြီးဟာ သူ့မိန်းမကိုယ်ထဲ တစွပ်စွပ်နဲ့ ဝင်ထွက်ဆောင့်ထိုးတော့မှာ
မဟုတ်လား ။ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးကလည်း တွဲလောင်းကြီး..။ လှုပ်တုပ်တုပ်နဲ့ ။
သက်ဝင်းမော်က သူမ အပေါ် တက်ခွလိုက်တယ် ။ ဆူဖြိုးတဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်
ပွတ်သပ်လိုက် လုပ်ကြည့်နေတယ် ။ “ ခင်ဦး နို့တွေက တအားလှတာဘဲ ..စတွေ့စထဲက ခင်ဦးနို့ကြီးတွေကို ကိုယ်က စွဲလန်းနေခဲ့တာ.....ဖင်တုန်းတွေရောဘဲ...တကယ့်ကို လှတယ်...” လို့ သူပြောလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်
လည်း..“ အို..ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ...ရှက်လိုက်တာ..” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အချိန် သူ့လက်တဖက်က
ခင်ဦးရဲ့ မိန်းမကိုယ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လိုင်းဆွဲလိုက်လို့ “ အို့ ဟင့်...” လို့ အသံလေးထွက်အောင် အော်လိုက်
မိရတယ် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေလည်း ခင်ဦး မိန်းမကိုယ်က ကာမရှေ့ပြေး အရည်တွေ ပေစိုကုန်တယ် ။ သူက
သူ့လိင်တန်ထိပ်ပိုင်းအထစ်မှာ ဒီအရည်တွေကို သုတ်လိမ်းလိုက်တယ် ။ ဒါနဲ့ အားမရဘဲ သူ့လက်ခုပ်ထဲကို တံတွေးတွေ ဖွတ်ကနဲ ဖွတ်ကနဲ ထွေးထည့်ပြီး ဒီတံတွေးတွေနဲ့ ထိပ်ဖူး အထစ်ကြီးကို လိမ်းသုတ်လူးလိုက်တယ် ။
သက်ဝင်းမော်က အချိန်ဆွဲ ဖင့်နှေးနေတတ်သူ မဟုတ်ဘူး ။ သူ့လိင်တန်တုတ်ရှည်ကြီးကို ခင်ဦးရဲ့ မိန်းမကိုယ်
ဖေါင်းဖေါင်းကြီးဆီက နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေထဲကို ထိုးနှစ် သွင်းချလိုက်တယ် ။
“ အို့...အမေ့...”
ခင်ဦးရဲ့ နုဖတ်တဲ့ မိန်းမကိုယ်အတွင်းသားလေးတွေကို ထိုးခွင်း ဝင်ရောက်လာတဲ့ လိင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးရဲ့
ပွတ်တိုက်တဲ့ ဖီလင်ကြောင့် ခင်ဦး လန့်ပြီး အော်လိုက်မိတယ် ။ အရည်တွေ ဒီလောက် စိုရွှဲနေတာတောင် တုတ်
လွန်းတဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကြောင့် တကိုယ်လုံးက အကြောအခြင်တွေ တုန်ဆိမ့်သွားရတယ် ။
ခင်ဦးရဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတဖက်ကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထိန်းရင်း သူ့လိင်တန်ကို ထပ်ဖိသွင်းလိုက်တယ် ။ တထစ်ထစ်
တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး အထဲကို တထုတ်ထုတ် ဝင်သွားတယ် ။
“ အို့....ဟင့်...ကြမ်းတယ်ကွာ....”
ခင်ဦးက မခံနိုင်သလို ညည်းလိုက်လို့ သက်ဝင်းမော်က “ခင်ဦး နာလို့လားဟင်..” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးက
“ နာလို့ ဟုတ်ဘူး..သူက တအားကြီး တဆုံးသွင်းလို့...” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။
ခင်ဦးက တဏှာကြီးတဲ့ လင် အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ အမျိုးမျိုး စမ်းလုပ်ဖူးတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ ။ တော်ရုံလုပ်တာကို
မဖြုန်ဘူး ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်က သူ့ယောကျ်ား အောင်မိုးခြမ့်ထက်ပိုကြီး ပိုရှည်တယ် ။ စစချင်းမှာ တအားထိုးသွင်းလို့ လန့်သွားရတာပါ ။
လိင်တန်တဆုံး ထိုးသွင်းထားရက်ကြီးနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သက်ဝင်းမော် ငုံ့ကြည့်သည် ။ လိင်တန်တဆုံးထိ သွင်း
ထားတာကြောင့် သူ့လမွှေးတွေနဲ့ ခင်ဦးရဲ့ စောက်မွှေးတွေ ထိကပ် ပူးငြိနေကြပြီ ။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တဖက်ကိုစို့
တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း သူ့ဖင်ကို ကြွပြီး လိင်တန်ကို ဖြည်းဖြည်းနောက်ဆုတ်လိုက်တယ် ။
“ အင်းဟင်း.....အင်း....”
လိင်တန်ကြီး လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ ခင်ဦး အရသာတွေ ထူးသွားတယ် ။
ဖြည်းဖြည်းနဲ့ မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ်တွေ လုပ်လိုက်တော့ ခင်ဦး အသဲခိုက်အောင် ကြိုက်သွားရတယ် ။
သက်ဝင်းမော်ကို တအား ဖက်ထားတယ် ။ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုးထုတ်ပေးနေ
တာတောင် ဖွတ် ဖွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်လာတယ် ။
ဖြူဖြူဝင်းဝင်း ဆူဖြိုးတောင့်တင်းတဲ့ ခင်ဦးကို ကြည့်ရင်း လုပ်ရတာ ကောင်းလွန်းနေတယ် ။ ဒီလို ပစ္စည်းကောင်း
ကောင်းကို လုပ်ရတာ ကံထူးတာဘဲ ။ သက်ဝင်းမော် အသွင်းအထုတ်တွေ မြန်လာတယ် ။ ကောင်းလေ ဆောင့်
လေတွေ ဖြစ်လာတယ် ။ ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် နဲ့ ဒလစပ် ကြားလာရတယ် ။ အား..အမလေး....လုပ်..
လုပ်...ကောင်း...ကောင်းတယ် ...အိုး...ရှီး.....အိုး....ရှီး....အား....အား.......” ဆိုတဲ့ ခင်ဦးရဲ့ အော်သံတွေ...အားမလို
အားမရ ငိုညည်းသံတွေ ဆူညံနေပြီ ။
ဖွတ်ဖပ်ဖွတ် ဖွတ်ဖပ် ...ဖပ်ဖပ်....ဖွတ်ဖပ်ဖွတ်ဖပ်....ဖပ်ဖပ်....။
အိုး......အီးဟီး.........အားရှီး.....။
ပွဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကြမ်းသထက် ကြမ်းလာတယ် ။ဆောင့်ချက်တွေက မနားတမ်း ဆက်တိုက် ..။
ခင်ဦးလည်း မရှက်တော့ဘဲ တအားဆောင်ဖို့ မြန်မြန်နဲ့ ဆက်တိုက ဆောင့်ဖို့ တောင်းဆိုတယ် ။ သက်ဝင်းမော်
ကလည်း ဒါမျိ ုး ကြိုက်တာ ။ လင်ရှိမိန်းမဆိုတော့ အတွေ့အကြုံများပြီးသား ။ခံဘူး ကုန်းဘူးပြီးသား ။ ရေရေ
လည်လည် တွယ်ရုံဘဲ ။ အပျိုမလေးတွေလို ထိန်းလုပ်ရတာ ချော့သွင်းရတာတွေ မလိုဘူး ။ ဖြဲပြီ..။ ရေလည်ဘဲ။
တဖန်းဖန်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အော်သံ အသားချင်းထိရိုက်သံတွေ ဆူညံလို့ ။
ခင်ဦး ပြီးသွားတာ သိသာလှတယ် ။ သက်ဝင်းမော် ဒလကြမ်း ဆက်ဆွဲတယ် ။ ဖိဆောင့် မနားတမ်းဆောင့်ပေး
လိုက်တယ် ။ တကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေ စိုစိုရွှဲသွားတယ် ။ ပြီးတဲ့အချိန် လိင်တန်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ခင်ဦးရဲ့ ဘိုက်
သား ဖြူဖြူလေးပေါ်ကို သုတ်တွေ ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ် ။ ပူနွေးတဲ့ သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေ အချက်တော်တော်
များများ ပန်းထွက်လာတယ် ။
“ အားးးးးး..”
သက်ဝင်းမော် လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းလိုက်ရလို့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး အော်လိုက်တဲ့ အသံကြီးက ကျယ်လောင်လွန်းတယ် ။ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း..နှစ်ယောက်လုံး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားရတဲ့ ပွဲကြမ်းကလေးကို သူတို့ နှစ်ယောက်လုံး ကျေနပ်မိနေကြတယ် ။
“ ကောင်းသွားလားဟင်..ခင်ဦး.....”
“ အင်းးးးးး.......”
ချောချော ဖြူဖြူ ပစ္စည်း ကောင်းကောင်း ခင်ဦးနဲ့ကျေနပ်စရာ ကာမပွဲကြမ်းကလေး နွှဲလိုက်ရလို့ သက်ဝင်းမော် အရမ်းကျေနပ်နေတယ် ။ ခင်ဦးက တချီတပွဲပြီးတဲ့အချိန် အိမ်ပြန်ချင်တယ်လို့ ပြောလာတာကိုသက်ဝင်းမော်က ခွင့်မပြုဘူး ။ ဟိုတယ်ကနေ စပျစ်သီး ချိ ုချိ ုလေးတွေ မှာပြီး ခင်ဦးပါးစပ်ထဲကို သူကိုယ်တိုင် ခွံ့ကျွေးတယ် ။ သီးစုံဖါလူဒါကိုလည်း ဇွန်းကလေးနဲ့ ခပ်ပြီး ခင်ဦးကို ခွံ့ကျွေးတယ် ။ ခင်ဦးလည်းယောကျ်ားဖြစ်သူကတောင် ဒီလို ယုယတာလေးတွေ ဂရုစိုက်တာလေးတွေ မလုပ်ပေးတာကြောင့် သက်ဝင်းမော် အခုလို ဂရုစိုက်တာလေးတွေကို ကျေနပ်တယ် ။ သာယာတယ် ။
ဒုတိယတချီ ကျတော့ ပွဲက ပိုကြမ်းလာတယ် ။ ခင်ဦးကိုယ်တိုင်က စိတ်ပါလာတယ် ။ဖင်ထောင်ကုန်းပေးတဲ့ ခင်ဦးကို အနောက်ကနေ ဖင်တုန်းကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်ထည့်ခွင့်ရ
တယ် ။ ဒီလို လုပ်တဲ့အခါ ဖင်ဘ=လှလှကြီးတွေကို ကိုင်နယ် ဆုပ်ကစားခွင့်ရသလို ဖင်ကြားထဲက ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်နဲ့ ခရေပွင့်လို့ တင်စား ခေါ်ကြတဲ့ စအိုပေါက်လေးတို့ကို ရှင်းရှင်းကွင်းကွင်း မြင်နေရတယ် ။ အဖုတ်ထဲကို ကိုယ့်လီးတန် ဝင်ထွက်နေတာကိုလည်း တေါ့နေရတယ် ဆိုတော့ သက်ဝင်းမော် သဘောအရမ်းကျတဲ့ ပုံစံဘဲ ။
ယောကျ်ားဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ထက်တောင် တုတ်လဲတုတ် ရှည်လည်း ရှည်တဲ့ လတန်တုတ်ရှည်ကြီးနဲ့ ဆောင့်လုပ်တာ ခံရတာ ကောင်းလည်းကောင်း အောင့်လည်း အောင့်တယ် ။ ဖင်ကုန်းပြီး ခံရ
တာ မလွယ်လှပေမယ့် အရမ်းလည်း ဆက်ဆွကျတယ် လို့ ခင်ဦးထင်တယ် ။ ဖင်ကြီးတွေ ထောင်ပြီး အဖုတ်ကြီးကို ပြူးပြထားတာလေ ။ လိုးချင်တိုင်း လိုးပါတော့လို့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ နဲ့ ခွင့်ပြုထား
တာ ။ တွဲလောင်းကျ တုန်နေတဲ့ နို့ဖြူဖြူလုံးလုံးကြီးတွေကို လှမ်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆောင့်ထည့်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ တရှူးရှူးနဲ့ အသက်ရှူနေတဲ့ အသံကြီး နဲ့ တဖပ်ဖပ် အသံတွေ ထွက်နေတယ် ။
ခင်ဦးလည်း သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ထိမိလွန်းလို့ တအင်းအင်း အော်ညည်းနေရတယ် ။ တော်တော်ကြာကြာ ဆောင့်ထည့်ပြီးတဲ့နောက် သက်ဝင်းမော် ရန်ရှာ လာတာက ခင်ဦး
ရဲ့ စအိုပေါက် ခရေပွင့်လေး ဘဲ ။ သက်ဝင်းမော်က စားနေကျ ငဖြုတ်ယောက် ဆိုတော့ ခင်ဦး ဖင်ကုန်းပေးလို့ ခရေပွင့်ကို စမြင်ရကထဲက ခရေပွင့်ဟာ အရစ်နဲနဲပြုန်းနေတယ် ဆိုတာကို သိလိုက်
တယ် ။ ဖင်ခံဘူးတဲ့ လက္ခဏာကို တွေ့လိုက်တယ် ။ လင်ဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်နဲ့ တချိန်လုံး လိုးတာကို ခံထားရတော့လည်း သိသာမှာပေါ့ ။ သက်ဝင်းမော်က ဒါဆိုရင် ခင်ဦးအတွက် ဖင်ခံတာက အဆန်း မဟုတ်တော့တာကြောင့် သူဖင်လိုးဖို့ အဆင်ပြေပြီ ဆိုပြီး တအား ပျော်သွားတယ် ။ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေကို လိုးချင်တာ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ ဆန္ဒပါ ။ ခင်ဦးလည်း မျက်လုံးလေး ပိတ်ပြီး ဆောင့်တာတွေကို အရသာခံနေခိုက် လတန်ကြီး လျောကနဲ အဖုတ်ထဲက ပြန်ထွက်သွားလို့ ရင်ထဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရတယ် ။
“ ဟင်..ကိုကို..ဘာလို့ လီးကြီး ဆွဲထုတ်သွားတာလဲ လို့.....”
သက်ဝင်းမော်က ဘာမှ ပြန်မဖြေဘူး ။ ဖင်တုန်း ဖြူဖြူကြီးတွေ ကြားခလယ်က နီညိုညို ဖင်ပေါက်လေးကို သူ့လျာနဲ့ ဖိဖိ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။
“ အို..အာ.....ဟင့်...ဖင်ကို ဘာလို့ ယက်နေတာလဲ ကိုကို...”
ဖင်ပေါက်လေးကို လျာထိပ်ချွန်နဲ့ ထိုးဆွပေးနေတယ် ။
“ အား....အင်း...အို....ဆူး.....ဆူး...အား......”
သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လျာထိပ်ခွန်ခွန်က ဖင်ပေါက်တွင်းလေးထဲကို အတင်းကြီးကို ထိုးမွှေေတော့ ခင်ဦး ဖင်တုန်းကြီးတွေ ရမ်းခါနေရတယ် ။ အဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ စိမ့်ယိုထွက် လာတယ် ။ စီးကျလာတယ် ။ “ အင်ဟင်ဟင်.....ကိုကို...ခင်ဦး မနေတတ်တော့ဘူး......အင်း....ကိုကိုရယ်...လုပ်ပါတော့...”
ခင်ဦး ဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါနေပြီ ။ သက်ဝင်းမော်ကို တောင်းခံနေရပြီ ။
“ ဘာကို လုပ်ပေးရမလဲဟင်..ခင်ဦး.....”
“ ကိုကိုကလည်းကွယ်..သိသားနဲ့..ဟွန့်..သူ သိပ် ကြားချင်နေတယ်..”
သက်ဝင်းမော်က ရယ်လိုက်ပြီး “ လုပ်ပေးမှာပေါ့ ခင်ဦးရယ်..ခင်ဦးရဲ့ ဟောဒီဖင်ပေါက်လေးထဲကို ....” လို့ ပြောရင်း သူ့လက်မကို အဖုတ်က ယိုစီးနေတဲ့ အရည်တွေနဲ့ သုတ်လူးလိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။ လက်မ နဲ့ အသွင်းအထုတ် လေ့ကျင့်ပေးနေတယ် ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးက တအားထောင်ကြွ မတ်နေတယ် ။ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ဝင်ရတော့
မယ် ဆိုတာကို သူသိနေသလိုဘဲ ။
ခင်ဦးက သူမ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိင်တန် မထိုးသွင်းခင် လိင်တန်ကို တယုတယ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ နဲတဲ့ ဒစ်ပြဲကြီး မဟုတ်ဘူး ။ ဒါကြီးကို စုတ်နေရင်း ဒါကြီးက မကြာခင် ငါ့ဖင်ပေါက်ကို ဆော်ထည့်တော့မှာပါလား ဆိုပြီး ခင်ဦး ကြက်သီးတွေ ထသွားရတယ် ။
ခင်ဦးကလည်း ယောကျ်ားနဲ့ ဖင်အကြိမ်ကြိမ် အလုပ်ခံဘူး သက်ဝင်းမော်ကလည်း ဖင်လုပ်တာ ကျွမ်းကျင်တဲ့လူ ဆိုတော့ အခက်အခဲ မရှိဘူး ။ ဖင်တုန်း ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး အလယ်က နီညိုညို ဖင်
ပေါက်လေးထဲကို အလုံးတုတ်ပြီး ရှည်လည်း ရှည်တဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး က ကျကျနန ထိုးသွင်း ဆောင့်ထည့်ပေးနေတယ် ။ ခင်ဦလည်း သက်ဝင်းမော် ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့သာ
အခုလို ဖင်ထဲ အထိုးခံတာ ဖြစ်သည် ။ တကယ်တော့ သဘာဝ ဖြစ်တဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲကို စပ်ယှက်တာကိုဘဲ ခင်ဦး သဘောကျတယ် ။
“ အားရှီး...အိုး....အား.....အား...ရှီး....အီး.......”
အစပိုင်းမှာ ဖြည်းဖြ်းချင်း လုပ်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးခံနိုင်ပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်ဆန်လာတယ် ။ တအားထိုးဆောင့်ကာ လုပ်တယ် ။ ဖင်ကုန်းပေးရတာ ညောင်းလာလို့ ခင်ဦးက
ပုံစံပြောင်းပေးပါလား လို့ ပြောတယ် ။ သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးကို ဘေးတိုက် တစောင်း အိပ်ခိုင်းပြီး သူက အနောက်ကနေပြီး လုပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ပြောင်းလုပ်တယ် ။ လိင်တန်ညိုညိုကြီး ခင်ဦးရဲ့
ဖင်ပေါက်ထဲကို သွက်သွက်လေး ဝင်ထွက်နေတယ် ။
“ အိုကေရဲ့လားဟင်...”
“ အင်း..အင်း....”
“ ကိုကို ဖင်လိုးပေးတာကို ကြိုက်လား....”
ခင်ဦး သူစိတ်ကြွစေဖို့ သူသဘောကျအောင်..“ ကြိုက်တယ် ကိုကို.....တအား ကြိုက်တယ်..” လို့ စိတ်ပါတဲ့ ပုံစံဖမ်းပြီး ပြောလိုက်တယ် ။
ကျဉ်းကြပ်နေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက သူ့ဒုတ်ကြီးကို ကြပ်တညးလွန်းတဲ့ အရသာထူးတွေ ပေးတာကြောင့် သက်ဝင်းောမ် သိပ်ကြာကြာ မလုပ်နိုင်ဘူး ။ သုတ်ရည်တွေ ဖင်ခေါင်းထဲကို
ထုတ်လွှတ်မိသွားရတယ် ။
“ အား...အင်း...အီး.....”
ခင်ဦးနဲ့ သက်ဝင်းမော် အချိန်မကြည့်မိကြ ။ ရေချိ ုး ဆေးကြောပြီးတော့ စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာလို့ နောက်တချီ အဖုတ်ထဲ ထပ်ဆွဲကြပြန်တယ် ။ ပြန်ဖို့ သတိရတော့ ညတော်တော် ညဉ့်နက်နေပြီ ။
သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက် လုပ်လိုက်ရလို့ အရမ်း ကျေနပ်သွားတယ် ။
သူ့ကို လိုတာ အားလုံး ပေးသွားတဲ့ ခင်ဦးကို အရမ်း စွဲသွားတယ် ။ ရောဂါသည် အသက်ကြီးနေတဲ့ မိန်းမ နဲ့ မရသမျှ ကာမဆန္ဒတွေကို ခင်ဦးနဲ့ ဖြေရှင်းလို့ ရသွားတာကြောင့်
သက်ဝင်းမော်ရဲ့စိတ်တွေ အရမ်း ပေါ့သွား ရှင်းသွားပြီ ။ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ ကားမောင်းရင်း သက်ဝင်းမော် စဉ်းစားလာတာက ခင်ဦးကို ထိုက်ထိုက်တန်တန် လက်ဆောင် တခုခု ပေးဖို့ ။ ကြည့်ရတာ
ခင်ဦးက အလုပ်လာတာ ကားမောင်း တက်နိုင်တဲ့ မိန်းမတယောက် ။ သူ့ယောကျ်ားက အလုပ် အဆင်ပြေပုံရတယ် ။ အဝတ်အစား လက်ဝတ်လက်စားတွေလည်း တောက်ပြောင် သပ်ရပ်တာ သူ
သတိထားမိတယ် ။ ခင်ဦးကို ပျော်စေချင်တယ် ။ ခင်ဦးကို ဘာ လက်ဆောင် ပေးရမလဲ သူ စဉ်းစားလို့ မရသေးဘူး ။
တခုခုတော့ ပေးရမယ် ။
ခင်ဦး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယောကျ်ားဖြစ်သူ အောင်မိုးခြိမ့် တခူးခူး တရှူးရှူးနဲ့ ဟောက်ရင်း အိပ်ပျော်နေပြီ ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ဖိအားပေးထားတာလေးတွေကြောင့် ခင်ဦးရဲ့ စအိုပေါက်လေး ကျိန်းစပ်စပ်
ဖြစ်နေတယ် ။ ဟိုတယ်မှာ ရေကောင်းကောင်း ချိ ုးခဲ့လို့ ခင်ဦး သန့်ရှင်းနေပြီးသားမို့ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ဘေးမှာ အသာလေး ဝင်အိပ်လိုက်တယ် ။
